Ieder oudjaar komen we met vrienden samen om het nieuwe jaar te vieren. Het is ondertussen traditie geworden dat iedereen een nieuwjaarsbrief schrijft en voorleest. Dit was mijn brief voor 2013.
Beste vrienden,
We hebben het overleefd. Voor de zoveelste keer in ons bestaan werd ons verlossing beloofd maar moeten we de werkelijkheid onder ogen zien en merken dat het hier nog lang niet zal gedaan zijn.
Nu we bijna zeker zijn van onze onzekerheid hoeven we niet meer te twijfelen aan ons twijfelachtig bestaan. Niets is zekerder dan onze onzekerheid. Wees blij dat blijft duren want zelfs God dacht dat het na de dinosaurussen wel afgelopen ging zijn. Hij probeerde het nog eens met een zondvloed maar kon het niet laten de lokale scheepsbouw te subsidiëren. Jezus, zei het ook net voor hij aan zijn onzeker einde kwam. “Godverdomme, wanneer gaat ge mij verlaten!” riep hij uit, maar werd verkeerd vertaald. Net zoals Mohammed trouwens, waardoor vele zelfontplofbaren nu zitten te sabbelen op 72 druiven in plaats van op de tepels van 72 maagden.
Ik moet toegeven, beste vrienden, ik heb even getwijfeld. Griekenland bleef het moeilijk hebben met het afbetalen van onze schulden. Maurice Lippens kwam er plots achter dat hij eigenlijk geen bankier is, maar ik voorspel dat hij zonder verspringer te zijn de dans zal ontspringen. In mijn omgeving zag ik meer en meer mensen die niet gingen stemmen. Onze kerncentrales vertoonden barsten waar zelfs de fond de teint van Elio Di Rupo niet tegen opgewassen was. Mijn partner had even last van een “extension-ele" crisis maar gelukkig werden de knopen snel terug ontward.
Ikzelf werd 40 en dacht even om
volwassen te worden maar deze gedachte verdween even snel als de miljarden van
Dexia. Volgens de Flair moest ik in de verleiding komen een motorfiets te kopen maar,
wegens gebrek aan rijbewijs is het een fiets geworden. Toch merkte ik dat de
leeftijd mij zachter maakte. Ik begon begrip op te brengen voor rijke Fransen
want plots blijkt het beloofde paradijs België te zijn.
"Laat jongeren zonder
papieren school afmaken" kopte een krant, “Nogal drastisch.”, dacht ik. “Die
jongeren kunnen er ook niet aandoen dat ze geen papieren school hebben”.
Ik
begon mee te leven met Calimero want het moet niet gemakkelijk zijn om altijd
met Bart De Wever vergeleken te worden. Maar op het einde van het jaar was ik, na
geconfronteerd te worden met een buikgriep waar zelfs de watervallen van Coo
jaloers op zouden zijn, blij om terug wat harder te worden.
Maar goed, beste vrienden, de Maya’s kunnen dus de pot op. Ze kunnen hun kalender samen met Higgs z’n deeltje steken waar het zonlicht niet schijnt en waar Schrödingers kat toch al lang dood ligt te wezen. Ik voorspel dan ook met een aan alle onzekerheid grenzende onwaarschijnlijkheid dat de wereld nog even blijft draaien. Al blijf ik op mijn hoede als ik de smurfen hoor voorspellen dat de wereld zal vergaan op een blauwe maandag.
Ondertussen, beste vrienden, zitten we weer samen. Voorzien van drank en eten. De Maya’s zaten er naast. Laat 2013 daarom het jaar van plannen en hun uitvoering worden. "Een goeie koe heeft horens", zei den boer en hij molk de stier. Ik wens mijn naasten nieuwe carrièrekansen en iedereen, op dit moment meer dan ooit, een goede gezondheid.
Peter